Czemu książę markotne jest Twe oblicze?

Jesteśmy tu sami.

Nie musisz się bać.

Porozmawiajmy jak kobieta z mężczyzną!

Nie wahaj się.

Jutro zabijesz wrogów

a potem sam padniesz na zimny bruk

(tego wymaga konwencja).

Mówiłeś bym poszła do klasztoru

lecz przecież wody

nie nabierzesz w kratę.

Popatrz odbija się w niej świat.

Inne są gwiazdy w kuli próśb.

Ktoś po nas stawiał będzie

nowe więzienia, domy publiczne i wychodki.

Lecz wtedy istnieć będziesz dla istnienia

a nie dla celu który trzeba uświęcić.

Zapalasz mi świeczkę

i widzisz jak drży.

Ale jest jeden ogień

i jedno niebo nad nami.

Dobranoc mój książę.

Całuj mnie teraz.

Jutro znów będziemy się kochać.